Dokładnie 225 lat temu w Aix-en-Provence, w arystokratycznej rodzinie francuskiej na świat przyszedł Eugeniusz de Mazenod, późniejszy kapłan ubogich, założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej i biskup Marsylii.

W związku z przypadającą dziś rocznicą ojcowie, bracia i nowicjusze ze Świętego Krzyża obchodzą „dzień wspólnoty”. Z tej racji zostało odprawione nabożeństwo ku czci św. Eugeniusza, Msza św. w plenerze puszczy jodłowej oraz wspólnotowy mecz piłki ręcznej na najwyżej położonym tego typu boisku w Polsce.

Pragniemy także poinformować, iż podczas zakończenia uroczystości milenijnych Generał Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów, ojciec Wilhelm Steckling, pobłogosławił w kruchcie kościoła na Świętym Krzyżu obraz Eugeniusza de Mazenod i przekazał relikwie świętego, które w tym miejscu już niebawem zostaną umieszczone na stałe, aby wierni pielgrzymi mogli wzywać wstawiennictwa świętego biskupa ubogich.

Korzystając z okazji pragniemy także przybliżyć życie, osobę oraz posługę naszego świętego Założyciela, który jak powiedział Jan Paweł II „w stopniu heroicznym był naznaczony wiarą, nadzieją i miłością apostolską. Był jednym z tych apostołów, którzy przygotowywali czasy nowożytne, nasze czasy”.

Eugeniusz de Mazenod urodził się w Aix-en-Provence, na południu Francji 1 sierpnia 1782 roku. Jako dziecko z powodu wybuchu Rewolucji Francuskiej w 1791 roku został zmuszony, wraz z rodzicami, do opuszczenia Francji. Przez 11 lat tułał się po terenie dzisiejszych Włoch.

W 1802 roku powrócił do Francji, gdzie w pewien Wielki Piątek, przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego, przeżył swoje radykalne nawrócenie. Jego konsekwencją było odkrycie w sobie powołania kapłańskiego i całkowite poświęcenie się przez resztę życia Bogu. W wieku 26 lat wstępuje do seminarium św. Sulpicjusza w Paryżu. W roku 1811 otrzymuje święcenia kapłańskie.

Zajmował się najbardziej ubogimi, ofiarami Rewolucji Francuskiej. Mieszkańcom miast i wsi prowansalskich głosi Ewangelię. Widząc, że sam nie jest w stanie prowadzić tak wielkiego dzieła odnowy, zebrawszy kapłanów gorliwych o zbawienie dusz, zakłada w 1816 roku Zgromadzenie Misjonarzy Prowansji. Głoszą oni kazania, rekolekcje i misje święte. Zgromadzenia zostało zatwierdzone przez papieża Leon XII w 1826 roku pod nazwą Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W 1841 roku oblaci wychodzą poza granice Francji, przecierając szlaki misyjne. Udają się do Kanady Północnej, gdzie pracują wśród Indian i Eskimosów; Stanów Zjednoczonych; Meksyku; na Cejlon (Sri Lanka) i do południowej Afryki.

W roku 1837 Eugeniusz de Mazenod został mianowany biskupem Marsylii. Dla swoich diecezjan był prawdziwym ojcem. Przyjmował wszystkich, którzy tylko pragnęli się z nim spotkać. Wspierał słowem i materialnie. Nikomu nie odmawiał pomocy. Sam jednak, miło tego, że był biskupem i człowiekiem z którym liczono się w całej ówczesnej Francji, żył skromnie i prosto.

Zmarł 21 maja 1861 roku w Marsylii. Heroiczność jego miłości i gorliwości o zbawienie dusz zostały potwierdzone przez Kościół. Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI, w niedzielę misyjną, 19 września 1975 roku, a kanonizowany przez Jana Pawła II 3 grudnia 1995 roku.