W Słupi Nowej przy drodze do Świętego Krzyża wznosi się piętrowy budynek probostwa szpitalnego pod wezwaniem św. Michała i ksenodochium (przytułek dla starców). Probostwo ufundowane zostało w końcu XVI wieku przez opata świętokrzyskiego Michała Maliszewskiego34. Akt erekcyjny zobowiązywał proboszcza do utrzymania 8 ubogich i odprawiania obligacji pobożnych. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1604 roku. Pierwotna budowla była drewniana. W latach sześćdziesiątych XVIII wieku musiała się znajdować już w złym stanie, skoro opat świętokrzyski Antoni Karski przedsięwziął budowę nowego, murowanego kościoła wraz z probostwem. Brak wiadomości co do daty rozpoczęcia prac, nie znany jest też architekt. Wiadomo tylko, że gdy prace były jeszcze w toku, opat Karski umarł (1774 r.). Przerwano roboty. Chociaż ściany kościoła wzniesione zostały do pewnej wysokości, to jednak w późniejszym czasie budowy nie podjęto. Z czasem mury kościoła rozebrano. W 1818 roku napisano, że kościół niedokończony, ślady tylko matę fundamentów pokazuje.

Inaczej rzecz się miała z plebanią. Do śmierci fundatora wybudowano obecną bryłę wraz z układem wnętrza. Po nieokreślonej bliżej przerwie, spowodowanej śmiercią opata, przystąpiono do wykończenia plebanii. W 1807 roku plebania została zamieniona na szkołę podwydziałową. W związku z tym przeprowadzono remont i pewne niewielkie zmiany adaptacyjne. W tej formie, z pewnymi tylko niewielkimi zmianami przetrwał budynek do naszych czasów, wykorzystywany na szkołę podstawową. Pod koniec sześćdziesiątych lat szkoła przeniosła się do nowego budynku. W 1973 roku przeprowadzono badania archeologiczne, które odsłoniły elipsowate fundamenty kościoła z podstawą okrągłej wieży od zachodu, a od wschodu połączone z budynkiem plebanii.