Dziś, 27 listopada, rozpocznie się proces beatyfikacyjny Alfonsa Mańki.

Czym on może inspirować?

Alfons Mańka był bardzo młodym człowiekiem. Nie dane mu było ukończyć pierwszej formacji. Ludzie nie pozwolili mu, aby wiódł normalne życie. Jednocześnie w trudnych okolicznościach walczył, aby być radośnie wiernym swojemu powołaniu – nawet w obozie koncentracyjnym.

W Mauthausen, gdzie umieszczono Alfonsa, nie było dostępu do księży, było natomiast dużo zakonników – jeśli się nie mylę, 15 innych nowicjuszy i scholastyków. Alfons Mańka był jednym z najstarszych. W III niedzielę adwentu przewodniczył nabożeństwu. Niektórzy świadkowie, nawet oblaci, którzy z nim byli, którzy przeżyli obóz koncentracyjny, mówili, że właśnie dzięki kazaniu scholastyka Alfonsa mogli pozostać wiernymi do końca wierze w Jezusa Chrystusa.

Co Alfons Mańka może nam powiedzieć dzisiaj? Być świadomym swojego powołania. Dokonał wyboru i pozostał mu wierny nawet w najgorszych okolicznościach. Pomagał też innym w świadomym i radosnym pozostaniu wiernym powołaniu. Był bardzo młody, kiedy zginął.

Bycie świętym, nawet bycie oblatem, to nie pytanie o to, kiedy skończę moją pierwszą formację, kiedy otrzymam święcenia prezbiteratu. Mańka nie był jeszcze księdzem, nie złożył nawet ślubów wieczystych, był na ślubach czasowych, był jednak wzorem dojrzałego oblata. Wzorem radośnie wiernego oblata aż do końca. W tym może być dla nas inspiracją, szczególnie dla tych, którzy myślą o swoim powołaniu, aby podjąć świadomą decyzję, bez względu na okoliczności.

(mt / tł. pg; Fragment wywiadu z Postulatorem Generalnym o.Diego Saez OMI)

Zobacz całość: >>>Wywiad z Postulatorem Generalnym, o. Diego Saez OMI<<<