Poranek Wielkanocny nasza wspólnota zakonna rozpoczęła modlitwą w kaplicy relikwii drzewa Krzyża Świętego. Adorowaliśmy Jezusa w Najświętszym Sakramencie dziękując za Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie.

O godzinie 6.30 rozpoczęła się wspólna modlitwa z wiernymi, którzy przybyli na poranną Mszę świętą; w związku z epidemią nie odbyła się tradycyjna procesja rezurekcyjna na zewnątrz bazyliki; jednak wyruszyliśmy w procesji przez krużganki do bazyliki świętokrzyskiej, gdzie o. Sławomir Dworek OMI, wikariusz parowincjlany i mistrz nowicjuszy udzielił błogsławieństwa Najświętszym Sakramentem i następnie przewodniczył Mszy świętej.

Homilię wygłosił superior naszej wspólnoty o. Marian Pauchała OMI. Rozpoczął od słów Marii Wolnik: ''Trudne nastały czasy, człowiek człowieka się boi. Twarz dłońmi zasłonięta, dwa metry ode mnie stoi. Ręki mi podać nie może ani okazać czułości. Trudne nastały czasy, to próba dla miłości”.

Nastepnie w kontekście epidemii koronawirusa, przywołał osobę i słowa papieża Franciszka :

- Przed dwoma tygodniami poprzez telewizje, byliśmy świadkami przejmującej modlitwy za cały świat Papieża Franciszka na pustym Placu św. Piotra. Biały pielgrzym wzywał nas do przyjęcia Boga w nasze życie, wzywał do wzmocnienia wiary przywołując słowa Jezusa wypowiedziane podczas burzy na jeziorze: „czemu tak bojaźliwi jesteście, jakże wam brak wiary”  /Mk 4,40/.

- Obecny czas w sposób okrutny i bezlitosny odsłania naszą bezradność, nasz egoizm, nasze lęki czy na pokładzie naszego życia dojdzie do katastrofy. Aktualnie nasze życie podtrzymywane jest przez ludzi ofiarnych: lekarzy, pielęgniarki, aptekarzy, sprzątaczki, pracowników sklepów, służby porządkowe, duchownych i wielu innych, którzy zrozumieli, że nikt nie zbawia się sam, że jesteśmy wezwani do budowania jedności, do wspólnoty modlitwy, do solidarności i miłości.

- Zaprośmy Jezusa do łodzi naszego życia, zachęca Ojciec Święty, przekażmy Mu nasze lęki, aby je pokonał. W Jego krzyżu zostaliśmy zbawieni, w Jego krzyżu zostaliśmy odkupieni, w Jego krzyżu zostaliśmy uzdrowieni, On Zmartwychwstał i żyje tuż obok nas. Jego Zmartwychwstanie niesie nadzieję. Oto moc wiary, która wyzwala ze strachu i daje nadzieję, bo z Bogiem życie nigdy nie umiera.

- I kończąc swoją modlitwę Ojciec św. zawierzył cały świat Panu Bogu, swym błogosławieństwem ogarnął cały świat, tak jak kolumnada Berniniego ogarnia wielki Plac św. Piotra; Panie, pobłogosław świat, daj zdrowie ciałom i pocieszenie sercom. Chcesz, byśmy się nie lękali, ale nasza wiara jest słaba i boimy się. Panie, nie zostawiaj nas na łasce burzy. Wy się nie bójcie, otwórzcie drzwi Chrystusowi, Chrystusowi Zmartwychwstałemu. Nie lękajcie się.

Na zakończenie swojego słowa o. Puchała przywołał prof. Bartnika:

- Zmarły niedawno wielki teolog i filozof z Lublina, Ks. Prof. Czesław Bartnik w swoim ostatnim felietonie /Nasz Dziennik, 14/15 marca/ napisał: w czasach wielkich przełomów dziejowych występuje nieprzewidziany zamęt, giną tradycje, zmieniają się ideały, łamane są zasady moralne, ale prawo to samo z siebie nie oznacza jeszcze tragedii. Pod pewnym względem historia daje nam niespodziewaną, silną i pozytywną szansę ukształtowania swojej doskonalszej osobowości, mocy charakteru i zwycięstwa wiary i miłości do Boga i do ludzi. Jest to próba wartości, nie tylko jednostek, ale i całego Narodu. Jest to w dużym zakresie możliwość współpracy z Bożą pedagogią, że kogo Bóg bardziej miłuje, temu daje wyższe możliwości rozwoju osobistego i miłości do Boga. A zatem obecny czas może być szansą wielkiego triumfu naszej twórczej myśli, naszej miłości do Boga, człowieka i świata. Skorzystajmy z tej szansy - zachęcał przełożony świętokrzyskich oblatów.

Po komunii świętej odśpiewaliśmy uroczyste Te Deum laudamus. Następnie superior o. Marian Puchała OMI złożył życzenia wielkanocne.