Dziś sprawujemy liturgię na cześć Męki Pańskiej. Myślimy o Chrystusie, który wziął na siebie ludzkie grzechy i zaniósł je na wzgórze golgoty. Tam został ukrzyżowany, przelał swoją krew i oddał życie, aby nam otworzyć bramy życia wiecznego. Na krzyżu pokonał śmierć i szatana. Jego poniżenie w oczach ludzi było potrzebne, aby lepiej mogła się objawić Boża chwała.
 

Ceremoniom wielkopiątkowym przewodniczył w naszej bazylice świętokrzyskiej ksiądz biskup Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz diecezji sandomierskiej. Liturgia na cześć Męki Pańskiej sprawowana o godzinie 15.00 była poprzedzona Drogą Krzyżową z Nowej Słupi na Święty Krzyż, w której udział wzięło ponad 2 tysiące wiernych z całego regionu świętokrzyskiego i z wielu zakątków naszej ojczyzny. Rozważania poprowadził o. Kazimierz Bielak OMI, duszpasterz pielgrzymów i turystów w sanktuarium na Świętym Krzyżu.
 

Krzyż był niesiony przez poszczególne stany i zawody m.in.: dzieci, młodzież, duchownych, strażaków, kobiety, mężczyzn, rolników, osoby zakonne.
 

Dokładnie o godzinie 15.00 rozpoczęły się ceremonie liturgii na cześć Męki Pańskiej. Ksiądz biskup Krzysztof wraz z diakonami, klerykami z Wyższego Seminarium Duchownego z Sandomierza, kapłanami zakonnymi i diecezjalnymi, nowicjuszami w procesji udał się do bazyliki. Po przyjściu do prezbiterium, po oddaniu czci ołtarzowi, położył się krzyżem przed ołtarzem na znak, że odszedł Pasterz - Jezus Chrystus. Leżenie krzyżem symbolizuje najgłębsze poniżenie siebie i najusilniejszą modlitwę. Lepiej niż słowa wyraża ono całkowite oddanie się Bogu i poczucie własnej słabości.
 

Następnie rozpoczęła się Liturgia Słowa, w której naczelne miejsce w tym wyjątkowym dniu, zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana. Po odczytaniu Ewangelii wygłosił homilię o. Michał Tomczak OMI, misjonarz ludowy oraz duszpasterz pielgrzymów i turystów na Świętym Krzyżu.
 

W swoim słowie wskazał m.in., że Ewangelia staje się wydarzeniem, które ma miejsce tu w tej Świętokrzyskiej Bazy-lice, gdzie Jezus dziś umiera za każdego z nas. Z każdą następną chwilą naszej modlitwy w czasie Wielkopiątkowych ceremonii, coraz bardziej doświadczamy, jak żywe i skuteczne jest Słowo Boga, o którym pisze autor Listu do Hebrajczyków, jak przenika nas aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku (por. Hbr 4,12).
Otwierając Ewangelię, Kościół zaproponował nam, abyśmy dziś zatrzymali się przy Jezusie, który prowadzony jest na ukrzyżowanie i na krzyżu umiera. Przed oczami naszej wyobraźni staje ubiczowany, cały we krwi, w koronie z cierni, dźwigający krzyż na Miejsce Czaszki. Dla kogoś, kto z tymi obrazami spotyka się po raz pierwszy, widok jest szokujący. Z tym widokiem umęczonego i cierpiącego Jezusa, na żywo, musi zmierzyć się pierwotna wspólnota Kościoła. Apostołowie, Jego uczniowie, kobiety, które Mu towarzyszyły, pośród nich również i Maryja oraz ludzie, którzy Mu zaufali i poszli za Nim, po raz pierwszy widzą Jezusa upokorzonego. My, przeżywając dziś uroczystości Wielkopiątkowe, spoglądamy na Jezusa z perspektywy doświadczenia wiary w Jego zmartwychwstanie. Trzeba nam uświadomić sobie to, że pierwotna wspólnota Kościoła nie miała takiego luksusu – mówił o. Tomczak OMI.
 

Kolejnymi częściami dzisiejszej liturgii były: adoracja krzyża, komunia święta i procesja do Grobu Pańskiego.
Na zakończenie liturgii wielkopiątkowej ksiądz biskup przeniósł Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego, który w tym roku został przygotowany w kaplicy Oleśnickich, gdzie są także przechowywane relikwie Drzewa Krzyża Świętego.
 

Tegoroczna dekoracja w Grobie Pańskim nawiązuje do przeżywanej setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Stąd w głównym ołtarzu gdzie został umieszczony Najświętszy Sakrament znajduje się mapa Polski i daty: 1918-2018 oraz jakże wymowne słowa: Bóg - Honor - Ojczyzna. Przywołując je chcemy wspomnieć naszych braci i siostry walczących o wolną i niepodległą Polskę, dla których te słowa były dewizą w życiu, stylem życia i wielkim zobowiązaniem.
Natomiast nam żyjącym dziś mają być przypomnieniem o sprawach najważniejszych. Trzeba nam ich bronić i nie pozwolić, by zostały zepchnięte tylko do sfery prywatnej. Bóg – Honor - Ojczyzna – niech staną się dla nas, żyjących w XXI wieku także stylem życia oraz pomogą przyjmować w codzienności radykalne postawy i odwagę w publicznym wyborze mądrości i wartości płynących z Bożych Przykazań.
 

Pamiętajmy, że w tych dniach, kiedy będziemy nawiedzać i modlić się przy Grobie Pańskim, naszą uwagę mamy kierować przede wszystkim na wystawionego w monstrancji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Adoracja i rozważanie Męki Pańskiej ma nam pomóc w nawracaniu się i kroczeniu na drodze zbawienia.
 

Prośmy oto w naszej modlitwie. Pomocą w niej może być choćby krótka myśl, która została wypisana w dekoracji Grobu Pańskiego: „Ześlij nam Panie swojego Ducha” – ma ona przypomnieć, że w przeżywanym roku duszpasterskim mamy odkrywać moc i dary Ducha Świętego.