Nasza oblacka rodzina zakonna obchodzi dziś liturgiczne wspomnienie błogosławionego Józef Cebuli pierwszego oblata męczennika wyniesionego na ołtarze. Z racji wspomnienia pragniemy przybliżyć osobę  tego świętego kapłana, człowieka cichej modlitwy, głęboko wierzącego, uduchowionego i pokornego.

Józef Cebula urodził się 23 marca 1902 roku w Malni na Śląsku Opolskim. Mając 19 lat wstąpił Zgromadzenia misjonarz Oblatów Maryi Niepokalanej. Jako profesor i dyrektor Niższego Seminarium Duchownego w Lublińcu (1923-1937), a następnie mistrz nowicjatu w Markowicach (1937-1941) wychowywał kandydatów do kapłaństwa. Równocześnie był cenionym spowiednikiem i kaznodzieją, który przepowiadał Ewangelię w prosty i przystępny sposób. Kapłaństwo umiłował nad życie. Gdy w czasie wojny hitlerowcy zakazali mu  spełniania funkcji kapłańskich, w ciągu dnia pracował jako robotnik, a w nocy sprawował Eucharystię i sakramenty święte w okolicznych wioskach. Za to wywieziono go do obozu zagłady w Mauthausen, gdzie rozbijając olbrzymie kamienie często musiał śpiewać teksty mszalne. Bito go przy tym i naigrywano się. Zginął śmiercią męczeńską, zastrzelony 9 maja 1941 roku. Jan Paweł II wyniósł go na ołtarze podczas beatyfikacji 108 męczenników II wojny światowej.

Modlitwa za wstawiennictwem bł.Józefa Cebuli:

Uwielbiony bądź Chryste, Dobry Pasterzu, ukrzyżowany, a zwycięski! To Twoja moc potężnie działała w błogosławionym ojcu Józefie, gdy uczył młodych żyć kapłaństwem na co dzień, gdy z miłością służył Twojemu ludowi i gdy zjednoczony z Tobą samego siebie składał w ofierze. Za jego wstawiennictwem udziel mi łaski….., który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen