W uroczystość Objawienia Pańskiego 6 stycznia br., przeżywaliśmy także dzień modlitwy w intencji misji i misjonarzy. W naszym sanktuarium na Świętym Krzyżu okolicznościowe kazanie wygłosił o. Pavel Lemekh - Oblat Maryi Niepokalanej pochodzący z Białorusi. Wierni po każdej Mszy świętej mieli okazję złożyć dar serca dla naszych współbraci Misjonarzy Oblatów pracujących na Białorusi.

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej pracują na Białorusi od 1938 r. Przed II wojną posiadali tam dwie placówki w archidiecezji wileńskiej i diecezji pińskiej. Po wojnie na Białorusi pozostał tylko jeden oblat o. Wojciech Nowaczyk OMI. Pracował w Waszkiewiczach i okolicznych parafiach. W 1950 r. został zesłany do łagrów, gdzie ciężko pracując na wyrębie tajgi stracił zdrowie. W 1956 r. został zwolniony z łagru, mając możliwość wyjechać do Polski, postanowił pozostać z katolikami na Białorusi. Zamieszkał w Nowogródku, gdzie pracował w kościele, w którym był ochrzczony Adam Mickiewicz. Wiernie służył nowogródczanom i okolicznej ludności aż do swojej śmierci w 1983 r.

Po upadku ZSSR oblaci powrócili na Białoruś w 1992 r. Dzisiaj, pomimo ograniczeń i swoistego rodzaju prześladowania, pracują na trzech placówkach: na grodzieńszczyźnie w Sylwanowcach i seminarium w Grodnie, w Mińsku, gdzie zakładają parafię i zaczynają budować kościół, oraz na wschodzie Białorusi w Szumilinie niedaleko Witebska i rosyjskiej granicy, gdzie prowadzą duszpasterstwo katolików na terenie całego powiatu oraz razem z siostrami miłosierdzia służą ubogim, w szczególności dzieciom, również w Szumilinie oblaci budują sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej.

Jak mówił o. Pavel Lemekh OMI już od wieków na Białorusi istnieje obrządek bizantyjski i łaciński: Chrześcijaństwo na terenie dzisiejszej Białorusi jest obecne od X wieku. Przez wieki spotykały się i współistniały ze sobą tu dwa obrządki: bizantyjski i łaciński. Struktury Kościoła katolickiego od XIV wieku na stałe wpisały się w historię tych terenów. Na początku XX wieku prawie wszyscy ludzie, zamieszkujący teren dzisiejszej Białorusi, byli chrześcijanami. Po zawarciu w 1921 r. traktatu pokojowego w Rydze między Polską a bolszewicką Rosja, Białoruś została podzielona na wschodnią, należącą do ZSSR i zachodnią, która do 1939 roku wchodziła w skład II Rzeczpospolitej. Kościół katolicki, jak również wierni innych wyznań, byli mocno prześladowani w ZSSR. Fala represji przeciwko Kościołowi katolickiemu i duchowieństwu wzrosła pod koniec lat trzydziestych XX wieku i osiągnęła swój szczyt w 1939 r., kiedy to zostały zamknięte prawie że wszystkie świątynie, a w dziesięciu formalnie nie zamkniętych nie było ani jednego księdza. Duchowni zostali rozstrzelani lub zesłani do łagrów, gdzie ciężko pracowali i umierali z głodu i wycieczenia. Na terenie Zachodniej Białorusi, należącym do Polski, Kościół prężnie się rozwijał i przed II wojną światowej posiadał stałe i rozwinięte struktury. W czasie II wojny światowej na terenach Białorusi okupowanych przez Niemców odbyło się częściowe odrodzenie Kościoła katolickiego, ale tuż po wojnie represje powróciły z nową siła. Po śmierci Stalina prześladowania katolików trochę osłabły, ale wciąż trwały. Pomimo ciężkich prześladowań, ale dzięki wytrwałości księży i wiernych, na terenach dzisiejszej Białorusi udało się zachować wiarę. Od 1989 r. Kościół katolicki nieustannie się odradza. W 1991 roku św. Jan Paweł II ustanowił granice nowych diecezji i ustanowił dla nich biskupów. Dzisiaj Kościół na Białorusi składa się z 4 diecezji z około 600 parafiami. Na Białorusi mieszka około 1,5 mln katolików – opowiadał o. Pavel.

Nawiązując do tajemnicy przeżywanej uroczystości Trzech Króli mówił: Uroczystość Objawienia Pańskiego wskazuje wszystkim ludziom Dzieciątko, które narodziło się dla zbawienia wszystkich. Mędrcy, to pierwsi poganie, którzy w Jezusie dostrzegli Zbawiciela. Św. Jan Chryzostom mówi, że mędrcy są początkiem wierzących z pogan. Pokłon mędrców jest wydarzeniem misyjnym. Poganie spotykają Jezusa, wyznają wiarę w Niego i oddają Mu pokłon jako Bogu i Królu królów.

Przybycie trzech króli do groty w Betlejem mówi, że Bóg pragnie Zbawienia wszystkich, a nie tylko wybranej grupy ludzi. To pragnienie Jezusa jest najbardziej widoczne w ostatnich zdaniach Ewangelii Mateusza. Zmartwychwstały Pan udziela misji głoszenia Ewangelii Apostołom, posyła ich na krańce świata z Dobrą Nowiną do wszystkich narodów. Mówi: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19).

Tak czynią i tak żyją nasi współbracia pracujący m.in. na Białorusi, z której pochodzę. Na dzień dzisiejszy posiadają tam trzy placówki: w Sylwanowcach koło Grodna, w Mińsku oraz na wschodzie Białorusi w Szumilinie nie daleko rosyjskiej granicy, gdzie razem z Siostrami Miłosierdzia (Szarytkami) prowadzą duszpasterstwo katolików na terenie całego powiatu, ewangelizują miejscową ludność pogrążoną w duchowej i materialnej nędzy, pozbawionej wszelkiej nadziei na lepszą przyszłość oraz służą ubogim, szczególnie dzieciom i młodzieży z rodzin dotkniętych choroba alkoholową i biedą – stwierdził kaznodzieja.

Siostro i bracie! Jesteś powołana, jesteś powołany, aby wskazywać innym ludziom drogę do Chrystusa. Przez chrzest stałeś się misjonarzem. Jesteś świadkiem Chrystusa. Pan Jezus pragnie, abyś przez swoje codzienne życie oświecone słowem Bożym, dzielił się światłem Chrystusa z ludźmi, których spotykasz w swoim życiu – zachęcał o. Lemekh OMI.

W sumie wierni złożyli ponad  3 tysiące złotych, które w całości zasilą budżet potrzebny na budowę kaplicy w kołchozowej wsi Wialikija Lażni pogrążonej w biedzie, alkoholizmie i bałwochwalstwie. Budowana kaplica ma stać się znakiem wielkiej nadziei. A w przyszłości sprawowana w niej Eucharystia i obecność Chrystusa pod postacią chleba, będzie znakiem, że Jezus przyszedł na tę ziemie, aby wyrwać człowieka z nędzy grzechu i ukazać drogę do kochającego Ojca, którego miłość przywraca nadzieję na szczęśliwą przyszłość.