W dniu dzisiejszym, kiedy w całym Kościele celebrujemy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, nasza Rodzina Zakonna Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, przeżywa swoje imieniny – patronalne święto. 

Konstytucja 10. naszej księgi życia, przypomina nam, duchowym synom św. Eugeniusza de Mazenoda, że Patronką Zgromadzenia jest Maryja Niepokalana. Otwarta na Ducha Świętego, jako pokorna służebnica całkowicie poświęciła samą siebie osobie i dziełu Zbawiciela. W Dziewicy zatroskanej o przyjęcie Chrystusa, aby dać Go światu, dla którego jest Ona nadzieją, oblaci widzą wzór wiary Kościoła i własnej.

Oblaci w duchu wielkiej wdzięczności, w dniu dzisiejszym na całym świecie gromadzą się na modlitwie. Z całą naszą rodziną zakonną dziękujemy Bogu za dar naszej Matki – Maryi. Razem z Maryją Niepokalaną, dziękujemy dziś Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za Jej przepiękny tytuł: Niepokalanie Poczętej Matki Zbawiciela i ludzi. W 163. rocznicę ogłoszenia dogmatu stań z nami, Matko Najświętsza, przy tronie Boga Ojca, aby uwielbiać Boga i wstawiać się za nami! 

Bóg zachował Ją mocą swego odkupienia, od zmazy grzechu pierworodnego. Matka Chrystusa, dla nas Oblatów stała się wyjątkową opiekunką. Ona dała nam swoje imię i serce; Ona wskazuje nam nieustannie na Jezusa – Miłość ukrytą w kruchym białym chlebie. Każdego dnia „pobudza nas  do nowej, czynnej gorliwości w dawaniu odpowiedzi na Bożą miłość”.

Podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej w bazylice, Ojciec Krzysztof Jamrozy OMI, mistrz Nowicjuszy, w wygłoszonej homilii nawiązał do słów św. Eugeniusza: Obyśmy mogli dobrze zrozumieć, kim jesteśmy i zaproponował byśmy swoje oblackie życie odnieśli do wzoru ukazanego nam w wizerunku Niepokalanej zdobiącego wnętrze świętokrzyskiej bazyliki; Zechciejmy zatem spojrzeć na Niepokalaną, ale tą naszą, świętokrzyską, której wizerunek wyszedł spod pędzla Franciszka Smuglewicza. Czy dostrzeżone w tym obrazie elementy odnajdziemy i w naszym życiu? Maryja stąpa po ziemi. To przecież znak żywej obecności pośród tego, co ziemskie, ludzkie, naznaczone radością, ale i wszelkiego rodzaju troskami. Ten rys ma być charakterystyczny dla nas, jej duchowych synów. Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostają uważni na ich aspiracje i wartości – powie nasza 8 konstytucja. Maryja stąpa po ziemi, ale zarazem jej stopy unoszą się w górę, ku niebu, ku Bogu. Bo przecież taki ma być kierunek naszego życia i ten kierunek trzeba nam ukazywać wszystkim, do których jesteśmy posłani. Maryja ma ręce złożone do modlitwy. Ona żyje modlitwą i Bożym słowem, które rozważa w swym sercu. Bo wie, że trwając przed Bogiem na modlitwie można stawać się niejako kanałem Bożej łaski zraszającej świat. Bez modlitwy stajemy się co najwyżej pracownikami międzynarodowej korporacji, która tak naprawdę niewiele ma do zaoferowania światu.

Dzisiejsza uroczystość to w całym Zgromadzeniu inauguracja Roku Powołań Oblackich. Został on ustanowiony przez o. generała Louisa Lougena OMI i potrwa  do 25 stycznia 2019 r. Począwszy od dnia dzisiejszego we wszystkich klasztorach oblackich na całym świecie będzie rozbrzmiewać modlitwa:

Boże Ojcze Święty, przychodzimy do Ciebie,
ponieważ Jezus wskazał, aby prosić, byś posłał robotników na Twoje żniwo.
Dlatego prosimy, abyś nam posłał wielu szlachetnych młodych ludzi, zakochanych w Jezusie, gotowych całe życie oddać Tobie, być blisko ubogich i najbardziej opuszczonych, którym będą głosić Ewangelię. Niech płonie w nich ten sam ogień, który rozpaliłeś w świętym Eugeniuszu.
Niech przyłączą się do jego rodziny i wraz ze wszystkimi oblatami kontynuują dzieło odkupienia.
Maryjo Niepokalana, która jako pierwsza dałaś światu Jezusa, módl się za nami. Amen

W dzisiejsze święto patronalne naszej zakonnej rodziny, pragniemy Wszystkich naszych Przyjaciół i ludzi dobrej woli prosić o modlitwę w naszej intencji, byśmy umieli zawsze zdawać sprawę z miłości, która jest w nas, ufać w dobroć człowieka, w miłość Ojca. By każdy oblat umiał budować świat od wewnątrz, w głębi ciszy i modlitwy, w świetle wiecznej lampki przypominającej o eucharystycznej obecności Jezusa, w radości, miłości braterskiej, w niezrównanej mocy krzyża.